De zomer is loopt alweer op z’n einde! Mijn zomer bestaat altijd uit fijne boeken, lekkere cocktails en als het even kan een citytripje. Maar hoe ziet de zomer van auteurs eruit? We vroegen een aantal auteurs om ons te vertellen over hun favoriete zomer ooit of hun meest ideale zomer te beschrijven. Margreet Maljers schreef een verhaal over de prachtige tuinen in St. Pancras.
De regen die met bakken van de hemel was gekomen, was gestopt en twee dagen later scheen de zon aangenaam warm.
‘Ik ga naar de open tuinen in St. Pancras. Ga je mee?’ vroeg mijn vriendin Miek. Nu vind ik het altijd leuk om andermans huis en tuin te bekijken, dus ik was er meteen voor te porren.
‘Waar en wanneer’, vroeg ik gretig.
‘Zaterdagmorgen. Ank en Marijke gaan ook mee. Ank is Mieks zus en Marijke is een andere vriendin.
Als je lang met iemand bevriend bent, breidt de vriendinnenkring zich uit als een aangename olievlek.
Die zaterdagmorgen stapten we op de fiets en reden naar St. Pancras. Na een kwartiertje stonden we bij het eerste tuinhek.
Marijke was lid van een tuinvereniging in de omgeving, en wist alles over de tuinen die we gingen bezichtigen. ‘Hier staan enorme potplanten,’ zei ze en ging ons voor naar de achtertuin. Ze had niets te veel gezegd. Op het terras stonden gele zomermargrieten in grote kuipen zo uitbundig te bloeien dat ik meteen voelde dat ik m’n eigen potplanten te kort deed. Vanmorgen leken het nog pronte planten, maar vergeleken met deze margrieten waren het miezerige stekken.
‘Hoe krijgt u dat voor elkaar?’ vroeg ik de bezitster van de tuin.
‘Genoeg water en flink bijmesten,’ zei ze, ‘dat is alles!’
‘Kom kom. Je doet er veel aan,’ zei haar man. ‘Vorige week, met die nachtvorst heb je ze nog allemaal binnen gehaald.’
‘Dat is waar, maar verder gaat het echt vanzelf’, zei ze bescheiden. Hij knikte trots en pakte een spade op die langs het pad lag.
Het is opvallend dat vrouwen de tuin bezitten en dat de mannen spitten. Die verdeling komt me bekend voor en staat me wel aan, eerlijk gezegd. We kregen een paar pompoenstekken mee en vertrokken naar andere tuinen.
Het was aardig druk. Veel mensen grepen de kans aan om andermans tuin te bekijken. Er was ook een echtpaar op pad, waarvan ik in ieder geval de man kende. Ik had er echter geen idee van waar ik hem moest plaatsen. Toen ik passeerde, groette hij.
‘Leuk is dit, hè?’ vroeg ik in de hoop dat het me te binnen zou schieten waarvan ik hem kende.
‘Ik vind er niets aan,’ zei hij schouderophalend. ‘AI dat geblaat bij een struikie of een varentje’
Zij zei: ‘Ach ja!’
‘Oh,’ zei ik verbaasd en hield nog net “wat doe je hier dan” binnen.
‘Ja, je wilt er wel eens even uit,’ verklaarde ze. ‘Hoort u bij die kwebbelende dames?’
‘Jazeker,’ zei ik voldaan.
‘Gezellig,’ zei ze en keek benijdend.
‘Zeg … waar kennen wij elkaar van. De buurt of eh?’ vroeg ik.
‘Ik heb vorige maand uw verwarming gemaakt,’ helderde haar man op.
‘Juist! Natuurlijk!’ zei ik. ‘Hij doet het weer prima hoor. Nou, prettige dag verder nog.’
Ze fietsten door zonder het rozenpoortje op nummer twintig te zien. Hij met een stramme rug. Zij met mistroostig hangende schouders. Het maakte een verpieterde indruk. Het recept voor mooie zomermargrieten zou ook wel eens voor mensen kunnen gelden dacht ik in een aanval van wijsgerigheid. Genoeg water (aandacht), bijmesten (een beetje plezier), en binnen vóór het gaat vriezen! En warmte is voor iedereen goed.
Retourtje Elzas – Margreet Maljers
Droom weg naar de Elzas met Retourtje Elzas van Margreet Maljers. Net als Jany genoeg geld bij elkaar gespaard heeft voor haar sabbatical, belt haar vroegere vriendin Lydia met een noodkreet. Jany is wantrouwig, want Lydia stond erom bekend dat ze mensen voor haar karretje spande. Toch laat ze zich overhalen, op voorwaarde dat ze genoeg tijd zal hebben om de Elzas te verkennen. Het is het begin van een levensveranderende tijd, en niet alleen voor Jany. Lezers zullen Jany in hun hart sluiten in dit romantische en schilderachtige verhaal van Margreet Maljers.
